رقص زندگی

چقدر این روزها خسته کننده ن. انرژی انجام هیچ کاری رو ندارم. یهو همه چی چقدر پیچیده شد آخه خدا

من باید تا اخر شهریور دفاع کنم و سمینارمم تکمیل کنم قبلش تحویل استاد بیشعور بدم

اما وضعیتی که دارم:
سمینار فقط بر اساس فرمت یه مجله مطالبش نوشته شده، داده ها تحلیل نشدن و حتی مدل رو هم هنوز طراحی نکردم و واقعا تحلیل مسیر هم مزخرفه. استاد میگه من در قالب یه سمینار 50 صفحه ای میخوام نه یه مقاله 20 صفحه ای. این یعنی باید کل مطالب رو مفصل بنویسم و من هیچ کاری نکردم.

پایان نامه فصل 1 و 3 نوشته شده. داده ها تحلیل نشده. پروتکل در قالب MMS نوشته نشده. فصل دو هنوز آماده نیست. کی میخوام تمومش کنم و چجوری میخوام تا قبل 20م تمومش کنم که بفرستم داوری خدا میدونه.

این رو به هرکسی میگم میخنده و مسخره م میکنه: دوست ندارم امسال دکتری قبول شم. به صلاحم نیست. هنوز آمادگی دکتری رو ندارم. میخوام قوی تر باشم و بعدش برم کلاس دکتری. میخوام مقاله ای که از سمینار استخراج میشه پذیرش شه و مقالات پایان نامه م هم همینطور. میخام با یه رزومه قوی تر برم. جوری که دانشگاه تهران نتونه ردم کنه. تنها آرزوم درس خوندن تو تهران یا خوارزمیه. شاهد من رو راضی نمیکنه. شرایطش خاصه و واقعا با من همخونی نداره (حجاب اجباری اونم چادر، واقعا برام عذاب آوره چون من تو زندگیم هیچ اجباری رو قبول نکردم که اگه میکردم بزرگترین شکست زندگیم رو نمیخوردم).

القصه هرکی این مطلب رو میخونه خواهشا برام دعا کنه که امسال دکتری قبول نشم. اگه قبول نشم حتما کنکور اسفند 98 شرکت میکنم و رتبه م 1 خواهد شد.

خدایا هیچوقت ازت نخواستم قبول نشم ولی این بار قبول نشم خواهشا.

راستی تولدمم مبارک :)  بعد 5 روز. 28 مرداد همیشه روز عجیبیه برام. همیشه هم اتفاقای عجیب تری تو اون روز انتظارم رو میکشه.